9.19.2003
September 19, 2003 || 4:28 amMay 42 friends ako at 198,999 na katao sa personal network. Iyan ayon sa friendster.
Katahimikan ang habol ko matapos mababad sa mga tili ng mga babae ng dalawang oras.
Kasama ng dalawang kaibigan at dalawa pang kakakilala lang, nagmerienda ng ensaymada sa disoras ng gabi.
Katahimikan ang habol ko kaya't pasulput-sulpot lang ang utak sa usapan ng mga kasama. Habang pinagpapahinga ang tainga may radyong tumutugtog sa di kalayuan. Nakilala ko ang ilang linya. "Nobody said it was easy, such a shame for us to part."
Kagyat naintindihan ang katahimikang hinahangad. Nakisabay ako sa kanta.
"I was just guessing at numbers and figures,
Pulling the puzzles apart,
Questions of science, science and progress,
Do not speak as loud as my heart,
And tell me you love me, come back and haunt me,
Oh and I rush to the start,
Running in circles, chasing tails,
Coming back as we are"
Ang nais kong marining ay ingay ng usapan namin na inaabot nang hanggang umaga sa condo niya. Tungkol sa walang bagay at sa lahat ng bagay. Iyon ang katahimikan ko. Sa nguyngoy ng mga kataga niya, doon ko gustong maglatag at mamahinga.
"Tell me your secrets, and ask me your questions,
Oh lets go back to the start,
Running in circles, coming in tails,
Heads on a science apart,
Nobody said it was easy,
Oh it's such a shame for us to part,
Nobody said it was easy,
No one ever said it would be so hard,
I'm going back to the start."
Ernan at 1:47 AM