11.14.2002
November 14, 2002 || 7:32 pmI had my first memory in a dream yesterday morning.
In the dream, Alex told me that Myra's cellphone smelled funny after I borrowed it. While he was talking, I felt fear because I remembered that I accidentally dipped her cellphone in vinegar. I even imagined the cellphone falling into the vinegar in the dream. That was it.
It's weird, yes. But way so cool. I actually remembered a dream where I was conscious that I remembered something. It shows that dreams are capable of so much more. It never occured to me that dreams can play with time as well. Not just feelings, images and smell. Dreams actually has a capacity to recognize time and memory. I wonder what else it conjures.
And for some strange reason, I usually recall my dreams when I dream in the mornings. Around 5 am to 9 am. The time where I am skimming the surface of everyday reality.
Kakasilip ko lang sa Site Meter at binisita ko ang mga mahuhusay na sites na nag-refer sa akin. Kakatawa na kabilang sa mga blogs ng mga kaibigan ay mga search engines tulad ng Yahoo at Google . Kung papansinin, samu't sari ang mga hinahanap nila na lumalagapak sa site ko. Wala namang kinalaman sa topic ng pinaghahanap nila. Tulad na lamang ng napaka-generic na "tula tungkol sa sarili", "malisya" "babae maganda". Ang huhusay ng mga surfers na ito. Talagang makikita nila ang hinahanap nila.
Mayroon din namang pang-inis gaya ng "Carlos Agassi naked pictures". Tang inang kumag 'yan! At ang best seller na Powerboys. Napakarami ng requests. Aabot siguro ng walo. Ngunit heto, sana alam ko kung saan ito, "baga beach lesbian sex".
Para makarami ng hits, maglagay ka lang pala ng mga Natalie Portman naked o Britney Spears sucking cock. At ilang malilibog ang siguradong bibisita sa blog mo.
Alam mo namang nariyan pa. Hindi mo kinakaila. Sino nga bang nagsabing hindi? Nakalamukos pa rin ang atay mo. Tangan-tangan.
Hindi mo rin naman pinipigilan. Bakit pa? Sa anong kadahilanan? May maidudulot bang mabuti? Kilala mo na ang tahanan mo at hindi na humihingi ng iba pa. Sa panagimpang palad ka magpahinga, sa malayong tingin. Humingi ka ng katuparan sa biglaang sagutan na ilang libong milya ang layo. Doon na lamang.
Ngunit bakit bumubulagta ka pa sa muling pagsulak ng mukha? Pumapaimbulog kang muli. Batid mo na, hindi ba? Wala mang mararating, nahuhulo mong ganito karubdob at wala kang maaasahan. Binabalak mo pa bang magbago?
Ernan at 6:46 PM